maandag 30 juni 2014

The last post...

Ik weet het: het is nu al een kleine 10 dagen geleden dat ik mijn 'I did it'-post heb toegevoegd, maar ik had wat tijd nodig om wat af te kicken van het fietsen.

Ik kan zeggen dat het slotfeest de moeite was en dat we ons goed hebben geamuseerd. Genieten van de temperatuur (30+°), omgeving, sfeer, drank, eten & muziek. Nadat ik terug in het hotel kwam van de beklimming ben ik gezellig gaan eten in het pittoreske Vaison-la-Romaine en heb ik genoten van de heerlijke lokale 'verwennerijen' ;-)




De nacht van zaterdag op zondag was heel kort en de busreis naar huis was een marteling voor de rug :-(
Momenteel zit deze laatste weer serieus vast en mag ik voor ik volgend weekend naar de Ardennen trek voor een fietsweekendje van Triple R, terug eens bij de kine passeren...
Neeje, de volgende keer dat ik iets soortgelijks doe, zal het niet meer met de bus zijn en ook niet meer op zo weinig dagen. Een weekje naar ginder om eerst wat op rust te komen en ook eens wat rustige (lees: minder hoogtemeters) ritjes te doen en te kunnen genieten van de mooie omgeving.




De dagen nadien een beetje last gehad van wat spierpijn, maar dat was snel over. Gisteren ben ik toch nog eens op de fiets gesprongen en ben ik de 60 km van de Bianchi in Aalst (mijnen achtertuin) gaan rijden. De rug zat muurvast, maar op het einde ging het al wat beter. Er is dus wat hoop :-)

Om even terug te komen op de klim zelf. Na een dag of 2 konden we onze tijden opvragen en ik was dusdanig verschoten van het resultaat. Ik ben uitgekomen op 2u24m. Als ik de superkandidaten van la Cannibale niet meereken dan waren er 389 fietsers (mannen en vrouwen) die dezelfde klim als ik hebben gedaan.
Met mijn tijd ben ik op de 88ste plaats terecht gekomen. Als ik enkele de mannen meereken is dit de 77ste plaats.
Ok, ik ben niet gestopt aan de bevoorrading en ik heb hierdoor niet minstens 10 minuten verloren, maar door in één stuk te rijden heb ik wel nergens kunnen uitrusten en lag mijn snelheid een stuk lager. Dus al bij al, ben ik enorm trots op mezelf! En er is ruimte voor verbetering ;-)
De gemiddelde tijd van alle mannelijke deelnemers lag op 2u45 dus doe ik toch dik 20 minuten beter...





Wat mijn volgende uitdaging weet ik nog en ga ik zeker nu nog niet beslissen. Of het met een organisatie zal zijn of niet, kan ik ook nog niet zeggen.
Ik heb de laatste dagen al wat zitten rondneuzen en er zijn 2 bergen die mijn voorkeur hebben en dat zijn de Grossglockner (25 km aan 5,7% gemiddeld) of de Stelvio vanuit Prato (24 km aan 7,5% gemiddeld). Keuze zat, maar de beslissing zal pas begin volgend jaar vallen :-)

Dus bij deze was dit mijn laatste post wat betreft deze uitdaging. Al bij al is het meegevallen, maar ik heb mezelf teveel druk opgelegd door te snel te beginnen met opbouwen (september vorig jaar).
Nu dus wat genieten van de zomer en het gezinneke. De fiets zal overal meegaan en ik zal nog vele kilometers bollen. Deze winter ga ik waarschijnlijk beginnen met lopen en ga ik terug 1 à 2 keer per week naar de spinning. Daar heb ik me vroeger zo met geamuseerd, maar paste vorige winter niet in mijn schema. Terug eens wat meer plezier hebben in plaats van te MOETEN fietsen.

Misschien horen jullie me volgend jaar terug !

Bedankt aan diegene die me al die maanden hebben gevolgd en me misschien een hart onder de riem hebben gestoken.

Au revoir!




zaterdag 21 juni 2014

Mission accomplished

Voor ik naar het slotfeest vertrek, nog dit:

Shit man, ik heb het potverdekke gehaald !!!!!!!!!!

Ik heb de klim in één stuk opgereden (zelfs bevoorrading niet gezien en dus niet gestopt) en ben boven geraakt op ongeveer 2u 23min.






De eerste 9 kilometers gingen heel vlot. Nooit echt afgezien en af en toe eens boven de 10%, maar meer niet.
Maar vanaf km 10 begon het pas. 6 km aan constant 9/10/11/(12)%. Afzien tot aan Chalet Liotard en even op effen komen., maar direct nadien kwamen de haarspelden er aan en bleef het maar klimmen met percentages van 8% en meer. Op een 4 km van de top (wanneer je de toren voor het eerst ziet en het maanlandschap begint) gebeurde wat ik vreesde.
Ik rijd met een compact (34/30) en eigenlijk had ik nog een versnelling of 2 meer gehad. Hierdoor moest ik een ganse klim (allé, toch boven de 8%) serieus stoempen en als ik dan soms niet effe kan recupereren, dan krijgt de onderrug het te hard te verduren.




Gevolg: de laatste 3 à 4 kilometers heb ik 2 keer effe moeten stoppen en de druk van de rug te halen en lag het tempo ook een pak lager.

MAAR uiteindelijk ging die laatste km op adrenaline een pak beter en was ik oh zo blij dat ik de top bereikte.
Nog nooit heb ik in mijn leven zoooo genoten van een rit en vooral beklimming. Dit soort klimmen heeft iets MAGISCH. De hele sfeer rond de berg, het afzien, het onderling motiveren van de mensen, ... ONVERGETELIJK!

Op de top heb ik een halfuurtje verbleven en dan ben ik tot Chalet Renard gereden en van daar opnieuw de klim tot de top gedaan. Dat maanlandschap is ook ongelooflijk en dat wil ik volgend jaar eens volledig vanaf de voet doen.



Ok, vandaag was MAAR één keer de Ventoux op en nog een 6 kilometers aan 9%, maar ik ben er superblij mee.

Ik heb de analyse van de Ventoux-klim even uitvergroot. Thuis ga ik eens kijken of ik dat stuk uit de rit kan 'knippen' en als aparte rit kan posten


Allé, soit, nu ga ik me eens laten gaan op het slotfeest.
Later volgen er meer details :-)